[Annyeong|Assalamualaikum]

× Nicknamed Dyana;
× 98-liner;
× KPOP SUPA DUPA FANS;
× Eat to live not live to eat;
× Don't be a silent reader;
× Please click that tagboard:P;
Dashboard | Follow
×Officially Jung Ilhoon's ×
← more biases there
"Hargailah seseorang itu selagi dia masih bernafas,
I LOVE YOU FRIEND,"
"He's Gone"

Awat hang cute sangat -.-

ENTRY NI PANJANG

Assalamualaikum;

Mungkin gambar di atas takkan ada kena mengena dengan apa yang aku nak cakap -.- So, tengok gambar tu lepas tu kosongkan balik minda korang. Aku nak cerita pasal benda sedih.

"Kau bukannya kisah aku hidup ke mati, kan?" 

Pernah dengar ayat tu? Atau aku sorang je pernah dengar? Tak kot. Mungkin semua orang pernah dengar. Ayat tu mungkin keluar dari seorang kakak, abang, ibu, bapa, nenek, dan yang sewaktu dengannya. Tapi aku tak nak ada rumah yang banjir kalau aku cerita pasal ibu bapa kakak abang semua tu, aku akan cerita pakai versi KAWAN.

Perasaan atau reaksi aku bila dengar ayat tu, aku akan gelak. Seriously. Kejam? Yes, aku memang kejam. Haha -.-  Kenapa orang nak pakai mati jadi satu ugutan? Mati itu pasti, kan? Cuma tunggu masa untuk dipanggil je. Kalau orang ugut aku macam tu, aku cakap terus terang je; "Mati betul-betul baru tahu,"

Okay, percakapan adalah doa bukan? So jangan ugut aku macam tu. Diperingatkan, ini versi KAWAN. Jangan cakap macam tu dekat ahli keluarga. Aku sepak buntut siapa yang cakap tu nanti -.-

Aku ada sorang kawan yang selalu sangat cakap macam tu. Asal gaduh je cakap macam tu. Tapi aku tak pernah balas balik. Sebab? He's too special. Dia terlalu baik dengan aku. Aku susah, dia susah. Aku senang dia senang. Aku menangis, dia pujuk. Aku gelak dia pun gelak. See? Aku sampai tak tahu nak describe dia ni macam mana. Kawan baik atau abang. Sebab dia terlalu caring.

Dipendekkan cerita, dia sakit. Sakit bukan teruk pun. Sakit boleh ubat. Tapi dia taknak. Sebab dia cakap; "Kalau berubat pun, dah nak mati buat macam mana," Okay, dude. Aku benci kau. Penyakit kanser perut dia baru tahap 1.Boleh ubat, boleh rawat. Tapi dia degil. Okay, aku dah tak larat nak nasihat kau. Just go dig your own grave.

Aku kalau dah marah tak boleh buat apa dah. Tapi aku silap.

Aku ingatkan boleh jumpa dia lagi. But no. He's gone. Dia dah pergi. Menyesal aku bergaduh besar dengan dia. Seriously. Tiga bulan dia tak contact aku. Dia accident. Koma. Meninggal. Betul cakap dia.

Aku tahu orang mesti cakap ni cerita drama tapi benda ni memang jadi. Dan tepat jam 9 malam semalam, aku dapat panggilan dari kakak dia.

"Yana, Ajeem dah pergi."

Mula-mula aku tak percaya. Gila. Siapa nak percaya? Dia dah janji dengan aku nak pergi hospital nak rawat penyakit dia. Takkan tak survive? April Fool dah lepas lama. Kau jangan nak tipu aku sangatlah. Aku tanya soalan bodoh, "Dia pergi mana?"

Masa kakak dia cerita, aku gelak. Series, aku gelak! Aku tak menangis meraung macam orang lain. Sampai sekarang aku tak dapat terima kenyataan. Aku still call nombor dia. Apahal dia tak angkat, hah?

Muhd. Hakim Danial Safwan,

Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sorry.

Aku tahu. Berapa banyak sorry aku cakap pun, kau dah takde. Tapi aku nak kau tahu, aku sayang kau macam abang kandung aku sendiri. Aku dah hilang dua orang aku sayang. Aku hilang Syafiq, aku hilang kau. Siapa lagi aku nak hilang lepas ni? Entah. Aku ni memang tak boleh ada orang yang caring pasal hidup aku. Aku pun tak tahu kenapa.

Aku sedih. Kau suka berahsia. Kenapa kau buat aku macam ni, ha? Sebab kau aku jadi hipokrit satu hari ni. Serious. Macam-macam benda aku buat semata-mata nak lupakan kau. Aku bukannya nak terus lupakan kau, tapi aku just nak cuba terima keadaan. Terima keadaan yang kau dah takde, Ajeem.

Kau dah takde dekat sebelah aku nak tengok TV sama-sama,

Kau dah takde untuk bercakap dengan aku,

Kau dah pergi dulu.

Sekarang aku dah tak tahu nak buat macam mana. Kau memang istimewa. Kau selalu suruh aku belajar tapi aku tak pernah dengar cakap kau. Haha. Sampai kau pernah sorok handphone aku. Hang memang kuajaq. Hahaha. Tapi itu kali terakhir kita gelak gila-gila sambil cari handphone aku yang betul-betul hilang sebab kau letak entah dekat mana. Kau nyanyuk; haha.

Aku tahu, panjang mana pun aku tulis dekat sini, kau bukan baca pun. Tapi, aku rasa bersalah sangat, Tiga bulan kita tak contact, kau diam. Aku diam. Kau memang sengaja, kan? Kenapa kau tak tegur aku dulu? Kau suka tengok aku marah; merajuk lama-lama. Dan sekarang ni aku rasa bersalah. Bersalah sangat.

Sorry, my FRIEND :(
Recent Posts or Older Posts?
Layout by tentylers. Image from weheartit.